Na swoim!!

W ramach zaległości i żeby nie do końca terminy zapomnieć, trochę historii powpisuje.

Wprowadziliśmy się z końcem długiego weekendu majowego. W końcu na swoim!! Po partyzancku, ale na swoim.
Łazienka (bez ciepłej wody) jest, z początku bez umywalki, ale zawsze woda do wanny dała się nalać:).
Drzwi wstawione, są cudne. Jednak co drewno obrobione fachową ręką stolarza to nie jakaś badziewna płyta z marketu!

W kuchni z początku i zlewu i kafelek nad zlewem brak, ale teraz już wszystko jest i wygląda cudnie!
Strasznie długo myślałam nad rozmieszczeniem dekorów nad zlewem. Różne opcje układałam i fotografowałam i się zastanawiałam.
A natchnienie przyszło pod presją czasu. M. woła, że zaraz będzie lepił te kafelki do ściany i mam się w końcu zdecydować jak.
To się wzięłam, ułożyłam i jest idealnie, bosko (żadna z długo wymyślanych poprzednich wersji nie przeszła:)).
I niebieska ściana też jest:) Bałam się, ale wyszło super!

Drzwi nadal nie ma, ale za to ruszyła się sprawa dolnej sypialni. Sufit wisi i jest pomalowany, ściany "wygładzone" i pomalowane.
Co prawda był problem z kolorem, bo po pierwszej warstwie wyglądał jak rozwolnienie małego kota po wiskasie, ale druga warstwa kompletnie odmieniła wszystko i kolor jest taki jak miał być.
Dechy na podłogę przywiezione. Piękna sosna 18cm (mrryy). Brakuje legarów i czasu na położenie. Już się nie mogę doczekać przeniesienia do nowej sypialni.
Karnisz, firanki i zasłonki i będę w 7 niebie:)!

Z prac zewnętrznych: Wiatka skończona. Częściowo kryta dachówką, reszta blachą. Wygląda bardzo fajnie:)

Z prac ogródkowych - zastój totalny z powodu zdrowia. Trochę mi ten ogród zarośnie, ale są w życiu rzeczy ważniejsze niż skoszony trawnik:)

Wczoraj naszą wioseczkę nawiedziła powódź. Bez większych strat (sąsiadom piwnice podlało i 2 ogródki) gorzej z Mieszczuchami. Ci wybudowani na terenie zalewowym mogli ponieść większe straty.
Co prawda nie poszłam i nie widziałam, ale podobno zalani. Dzisiaj woda już zeszła, można było przejechać.
Niestety rozlewiska stoją, a plaga komarów murowana!

Weekendowo

Prace przeniosły się do łazienki. Na jednej ścianie położyliśmy (Mój Kochany Mąż) karton gips, niestety tynkowanie było sporo droższe (część ściany ze skutym tynkiem) i dużo bardziej czasochłonne.
Na sufit też karton gips. Troszkę obniżyliśmy sufit, żeby łatwiej było ciepło utrzymać no ale nadal zostało 2,7-2,8 m.
Na ścianach piękne kremowe kafelki majolika z Tubądzina, a na podłodze zamiast płytek (już kupione) zdecydowaliśmy się w ostatniej chwili na deskę.
Zwykła deska podłogowa, sosnowa, kładziona na legarze. Wcześniej myśleliśmy o podłodze drewnianej w łazience, ale jakoś tak baliśmy się.
Pod wpływem chwili decyzja została zmieniona i bardzo jesteśmy z niej zadowoleni:)
Podłoga jest położona, wyszlifowana, zabejcowana na kolor ciemniejszy i czeka na olejowanie.


Oleje przyszły wczoraj.
Na weekend przewidziane są prace wiatkowo - drzwiowe. To znaczy, że Mąż + Szwagier będą konstruować wiatę na drzewo, a stolarz będzie wstawiał drzwi do łazienki.
Mam nadzieje, że efekty będą rewelacyjne:)
Obudowa wanny jest zielona. Troszkę nie trafiony pomysł, trzeba było wziąć wannę na nóżkach wolno-stojącą. Niestety w początkowych planach odpadłą ze względu na cenę,
ale teraz żałuje. Teraz też jest super, ale z wanna na nóżkach byłoby bardziej klimatycznie:)


I po weekendzie
Wiatka (w połowie) stoi, przykryta uszkodzonymi dachówkami (odpady z dachu domu) i wygląda cudnie:)!

Drzwi do łazienki nie wstawione - dzisiaj to wyjaśnimy:)


Postanowione: jedna ściana w kuchni będzie niebieska :)

Ogródkowo - zbiorowo zaległy post

Jako, że styczeń się kończy, czas zacząć planować ogródkowe sprawy:)!
Zabrałam się za moje najulubieńsze sprawy czyli warzywniak.
Zamówiłam nasionka uzupełniające moje zeszłoroczne zapasy warzyw i ziół. Niestety nie mam jeszcze Arcydzięgla. Rozpisałam już pilnie gdzie co będzie rosło. Zgodnie z zasadami dobrego sąsiedztwa jak i wymagań glebowych. Przynajmniej bardzo się starałam zrobić to dobrze. Co z tego wyjdzie zobaczymy.

W lutym i marcu próbowałam zrobić rozsady, niestety za niską temperaturę mamy w Zajęczysku i rozsada wyszła rachityczna. Próbuję jeszcze z pomidorami. W ostateczności kupie rozsadę na targu, a swoje próby wznowie w przyszłym roku już w normalnych warunkach.

Na trawniku śnieg stopniał i pojawiły się krokusy i przebiśniegi. Wyglądają przecudnie:) Wyszły irysy, puszkinie, przebiśniegi, wychodzą też tulipany ale jeszcze bez kwiatów. Wyglądają wspaniale, aż nie chce się wychodzić z ogródka.

W weekend porobiłam porządki na grządkach i posiałam pierwsze warzywka: pietruszkę, groch, bób, rzodkiewkę i sałatę. Nawet wężymord posiałam - zobaczymy co z niego będzie:)

Prąd

Prąd został podłączony na koniec marca. Problemy zakładu energetycznego i głupota pań z biura obsługi jest porażająca!
Faktura za zwiększenie mocy zapłacona z początkiem listopada, gotowość podłączenia styczeń, podłączenie przełom marca/kwietnia.
Przyczyna takiego wydłużenia? Bardzo inteligentne panie z BOKu nie potrafią zrozumieć co powinno być zrobione żeby podłączyć prąd do budynku.
Nawet interwencja, technicznego pana z tegoż zakładu energetyki, który miał podpiąć licznik nic nie pomogło. Osobista wizyta (2-3, w najbliższym oddalonym o 50km w jedną stronę punkcie) w stacjonarnym BOKu też nie dała rezultatu. 
Metoda pani z BOKu na spławienie upierdliwego klienta, czyli mnie: "Proszę chwilę zaczekać, sprawdzę" i tak 4-5 razy w ciągu 30 min, aż się człowiek zdenerwuje i rozłączy.
Na szczęście, chyba po setnym telefonie trafiłam, na uprzejmego Pana, z którym w ciągu 10 min udało się wszystko ustalić i wyjaśnić. Po 3 dniach prą był podłączony.
Powiedzcie gdzie my żyjemy? W Polsce w XXIw. w UE i centrum Europy?
Na wspomnienie całego zajścia, aż mnie nosi.
Zapisuje ku przestrodze i nauczce!

Prąd i woda już jest :)

Woda i prąd

Po dłuższej przerwie nadal w pełni remontu.
Kominek hula i jest cieplutko. Trochę trwało zanim się mury nagrzały, ale teraz już sama przyjemność palić i grzać się przy cieplutkim ogniu.

Poddasze ocieplone. Zostało jeszcze trochę foli do zamontowania i gips-kartony na sufit i można się "wprowadzać" na strych ;).

Woda pociągnięta, sprawdzona i zalana betonem:) - mamy bieżącą wodę!
Nawet kibelek był chwilowo podłączony:), także odpływy są również sprawdzone:)!
Człowiek zaczyna doceniać takie podstawowe rzeczy dopiero jak ich zabraknie. Ich brak uczy pokory i to bardzo szybko.
W łazience lają się wylewki i już tuż tuż a będę mogła kłaść kafle, wstawiać wannę i inne. Już tuż tuż a zacznę fajne "babskie" prace:)!!

Problemem jest tylko jeszcze nie podłączony prąd. Instalacja zrobiona, czekamy tylko na wizytę Panów z energetyki - kiedy to będzie???

Remontowo

Pierwszy wpis i długo, długo nic. Nadrabiam zaległości. Nic chciałabym zapeszać, ale chyba zła passa przeszła. Mamy obiecany prąd. Przyjdzie facet i podłączy nam skrzynkę i inne elektryczne cuda. Nie wchodzę w szczegóły bo to sprawa męża, ale już chciałabym zapalić wszystkie światła w domu, nie potykać się o kable i mieć po prostu jasno! Choćby to miałaby być żarówka na kablu. Jak kupiliśmy dom (rzeczoznawca określił stan instalacji elektrycznej jako odpowiedni do dalszego użytkowania) prąd był w kilku gniazdkach (chyba w 2 pomieszczeniach) i w jednej "lampie". Chyba zrozumiała jest moja tęsknota za światłem po roku w ciemnościach:)

Pozatym ocieplenie poddasza jest już w końcowej fazie. Trochę ostatniej warstwy wełny i folia do położenia. Nasz domek będzie miał śliczną, ciepłą czapeczkę:). Efekty już czuć, ciepełko nie ucieka, a jak palimy pod kuchnią to da się utrzymać temperaturę na plusie:)

Na wykończeniu jest też nasze "ferrari". To znaczy kominek do ogrzania całego domu. Masa akumulacyjna jest już wybudowana i schnie. Kominek ma zostać podłączony lada dzień. Mam ogromną nadzieję, że już niedługo będziemy mogli w nim rozpalić. Wtedy przywiozę sobie stary fotel teściowego kota
i będę strażniczką domowego ogniska. Znaczy będę siedzieć z książką, dokładać do kominka i głaskać kota na kolanach:) Żyć nie umierać.
Przepraszam za określenia "niedługo", "w wkrótce", zazwyczaj wyrażam się bardzo precyzyjnie i konkretnie. Niestety w przypadku remontu naszej Karczmy, czasoprzestrzeń się zagina i wiruje wg własnego uznania. Przy kupnie domu plan był na szybki remoncik i wprowadzamy się po 3 miesiącach.
Minął rok. Ja przestałam liczyć jakiekolwiek terminy. Jak się nie nastawiam, nie wyznaczam terminów, które i tak będą nie spełnione, to jestem zdrowsza psychicznie.
Nie spinam się, nie wpadam w doła. Tak jest lepiej. Co nie oznacza, że nie chce tam mieszkać. CHCĘ i to BARDZO. Gdybym mogła liczyłabym godziny:)

Ostatnio nasza Żyłka wygląda jak Narnia. Zasypana śniegiem, jak wychodzi słońce to wszystko się skrzy. Żadnych turystów i miastowych na quadach. Cisza i spokój z dźwiękiem ketenzigi w tle:)
Taki nasz swojsko leśny klimacik. Pięknie jest u nas o tej porze roku. Jak jest mroźnie i śnieżnie to mam lepszy humor. Jestem dzieckiem zimy i tą porę roku kocham najbardziej:)
Może w niedzielę uda się wyskoczyć na sanki;) Bosko! Kocham zimę!!

Niedługo minie rok jak kupiliśmy nasz dom. Stary dom do remontu, który okazał się być karczmą z 1904 roku. Historię naszej Karczmy dopiero odkrywamy. Wiemy, że była miejscem spotkań przemytników (stara granica polsko-niemiecka), była też wielokrotnie "ulepszana". Nam jednak podoba się stary porządek, więc w miarę możliwości przywracamy oryginalny układ pomieszczeń i ich przeznaczenie.

Remontowo jesteśmy na etapie instalacji wszelkich. Wszelkie prace remontowe sobie daruje w opisywaniu.
Może w przyszłości zrobię ładne zestawienie jak było i jak jest :).

Wraz z aktem własności naszej Karczmy został nam pozostawiony Pies i Kot. Przezabawny Max i mający skrajne wahania wagi Kot Sfinks (Sfinksio von Krupniok). Zwierzaki się do nas szybko przyzwyczaiły i teraz tylko czekają na nasz przyjazd :) - naiwna jestem, że myślę, że czekają na nas a nie na jedzonko, które przywozimy.

Oprócz Maxa i Sfinia mamy jeszcze dwa Kociska: Fryca - przygarniętego ze schroniska w celu zaspokojenia moich instynktów macierzyńskich oraz Havranka - nasz kochany znajdek z ciekawą historią.
A mianowicie, na początku bieżącego roku podczas ostrych styczniowo-lutowych mrozów na naszym podwórku (naszego obecnego lokum) pojawił się kociak. Znalazła go Freula (pies teściów) i pokazała mojemu Zającowi. Zabraliśmy małego do domu daliśmy jeść i pić, a że nie rzucał się na jedzenie nie wyglądał na zabiedzonego to go wypuściliśmy, nie chcąc komuś porywać ukochanego kicia. Niestety Kiciuch nie dawał nam spokoju i po kolejnym dniu stwierdziliśmy, że go poszukamy, żeby biedaczek nie zamarzł. Ubraliśmy się (była już noc, a my przygotowani do spania) i na mróz szukać małego. Znalazłam go po drugiej stronie drogi i nim do niego podeszłam cwaniak rzucił się brzuszkiem do góry i zaczął tak mruczeć, że słyszałam go z 3-4 metrów. W tym momencie zakochałam się bez pamięci i kiciuch już musiał u nas zostać. Wzięliśmy go. Niestety nie mieszkamy sami, co prawda mamy osobne mieszkanko ale nadal w domu teściów i wypadało by się spytać ich o zgodę czy tego kota możemy zatrzymać. Teściowi pokazaliśmy Havranka po trzech dniach w niedziele. Ku naszemu zaskoczeniu, oberwało nam się, że nic nie powiedzieliśmy, bo Teść od 3 dni szukał tego kota. Tak Havranek został pupilikiem całego domu.

Bury to Fryc, biało-bury Havranek. Najpiękniejsze koty na świecie :)